Σε αντιστροφή του κακού κλίματος που σημάδεψε την προηγούμενη χρονιά ελπίζουν φέτος οι ορυζοκαλλιεργητές, 20 μέρες πριν από την έναρξη της αλωνιστικής περιόδου, με τους εμπόρους να κρατούν προς το παρόν κλειστά τα χαρτιά ως προς τις προθέσεις τους.
Μετά από μια καλή περυσινή σεζόν από άποψη ποιότητας, η οποία ωστόσο δεν πληρώθηκε ανάλογα από τους αγοραστές, οι παραγωγοί προσδοκούν μια καλύτερη έναρξη στη φετινή και ακόμα μια καλύτερη συνέχεια. Οι τιμές πέρσι ξεκίνησαν στα 22-23 λεπτά το κιλό και μόνο προς το τέλος, Μάιο-Ιούνιο, ανέκαμψαν, φτάνοντας τα 30 λεπτά το κιλό, τιμή που όμως αφορούσε λιγότερο από το 10% της συνολικής παραγωγής. Το μεγαλύτερο ποσοστό, άνω του 90% της συγκομισμένης ποσότητας ρυζιού, έφυγε, όπως εκτιμούν οι παραγωγοί, με τιμές από 22 έως 24 λεπτά το κιλό.
Ο αλωνισμός στα 280.000-300.000 στρέμματα που σπάρθηκαν φέτος, ελαφρώς μειωμένα –κατά 5%– σε σύγκριση με το 2016-2017, ξεκινάει με το πλεονέκτημα των μηδενικών, ουσιαστικά, αποθεμάτων, αφού απορροφήθηκε περισσότερο από το 95% της παραγωγής. Όσον αφορά τη στρεμματική κατανομή μεταξύ των βασικών ποικιλιών, τα μεσόσπερμα Japonica φαίνεται να απώλεσαν ένα μικρό μέρος, κρατώντας, ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό και καταλαμβάνοντας το 60% (από 70% πέρυσι) της συνολικής έκτασης. Αυτό το 10% της διαφοράς «καρπώθηκαν» τα μακρύσπερμα Indica, που από 20% πέρυσι αυξήθηκαν σε 30% φέτος, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας Β’, Αχιλλέα Καμπούρη.
Στις τάξεις των παραγωγών επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία με έκδηλη, ωστόσο, την ανησυχία για τις προθέσεις των εμπόρων, που ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστές. «Πιστεύουμε ότι θα είναι καλύτερη η φετινή χρονιά. Είναι απαραίτητο, προκειμένου να κρατηθεί η ορυζοκαλλιέργεια στη χώρα, γιατί είναι μια καλλιέργεια που έχει τη δυνατότητα να πάει καλά. Εάν, όμως, μείνουμε στα περσινά χαμηλά επίπεδα τιμών, με τα αυξημένα έξοδα και το υψηλό κόστος, φοβάμαι ότι θα υπάρξουν περιοχές, εκεί όπου το επιτρέπουν το έδαφος και οι κλιματολογικές συνθήκες, όπως στη Δυτική Θεσσαλονίκη, που θα δούμε αντικατάσταση με άλλες καλλιέργειες», λέει χαρακτηριστικά στην «ΥΧ» ο αντιπρόεδρος της ΕΑΣ Θεσσαλονίκης, Ευθύμης Φωτεινός.
Φέσια σε παραγωγούς
Ο ίδιος, σκιαγραφώντας το κλίμα που επικρατεί στην αγορά, σημειώνει πως υπάρχουν «έμποροι που δυσκολεύονται να πληρώσουν τους παραγωγούς. Υπάρχει ανησυχία, θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι. Πρέπει να σκεφτούν και οι βιομήχανοι και οι μεταποιητές ότι πρέπει να δουν σοβαρά την καλλιέργεια ρυζιού, εάν θέλουν να κρατηθεί στην Ελλάδα».
«Υπάρχουν πράγματι χρέη από εταιρείες που λένε ότι θα πληρώσουν. Αρκετοί παραγωγοί αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρό πρόβλημα, αφού έχουν να πληρωθούν ακόμα και τρία χρόνια. Είναι κάποια εκατομμύρια ευρώ εδώ, στην τοπική κοινωνία. Μιλάμε για 200 παραγωγούς και 2-3 επιχειρήσεις», επιβεβαιώνει, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας Α’, Λεωνίδας Κουιμτζής.
Κλειδί η αποθήκευση
Έχοντας κατά νου ένα κόστος παραγωγής που φτάνει τα 200 ευρώ/στρέμμα και μια μέση στρεμματική απόδοση στα 900 κιλά, ο κ. Κουιμτζής εκτιμά ότι τα 30 λεπτά/κιλό, που θεωρεί ότι μπορεί να «πιάσει» φέτος το ρύζι, είναι μια καλή τιμή. «Όχι τώρα στην αρχή, άλλωστε ποτέ δεν ξεκίνησε το ρύζι με υψηλή τιμή μέσα στο αλώνι, αφού πάνω στην αναμπουμπούλα οι έμποροι κοιτάνε να “πιάσουν” τον παραγωγό που έχει ανάγκη, ο οποίος δεν έχει πού να πάει το προϊόν του».
Ο ίδιος τονίζει ότι «σίγουρα θα απολαύσει καλύτερη τιμή ο παραγωγός που θα το αποξηράνει και ο οποίος έχει την οικονομική δυνατότητα να το κρατήσει στην αποθήκη του και να το διαπραγματευτεί αργότερα. Λέω, όμως, ότι θα πρέπει να ξεκινήσει από καλύτερη τιμή σε σχέση με πέρυσι. Εάν δεν γίνει αυτό, οι παραγωγοί ρυζιού θα έχουν σοβαρό πρόβλημα».
Αχιλλέας Καμπούρης
Πλεονέκτημα έναντι των εισαγωγών το στοπ στην τρικυκλαζόλη
Ώθηση στην υπεραξία του ρυζιού συνολικά της ΕΕ προσδοκούν ότι θα δώσει η απαγόρευση της ουσίας τρικυκλαζόλης από τη φετινή σπορά. Όπως μας είπε ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλάστρας Β’, Αχιλλέας Καμπούρης, «ένας λόγος για να ευελπιστούμε σε καλύτερες τιμές, και εμείς, αλλά και οι Ισπανοί και οι Ιταλοί παραγωγοί, είναι η απόφαση της ΕΕ για απαγόρευση της συγκεκριμένης ουσίας στην καλλιέργεια ρυζιού. Αυτό, εάν αξιοποιηθεί σωστά και ενταθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες, μπορεί να προσδώσει υπεραξία στο προϊόν, σε σχέση με τα ανταγωνιστικά ως προς τις τιμές ρύζια από τρίτες χώρες, διαφοροποιώντας το ευρωπαϊκό, και κατ’ επέκταση και το δικό μας, ρύζι, από εκείνο των τρίτων χωρών, ως πιο ασφαλές και φιλικό προς τους καταναλωτές».
Λεωνίδας Κουιμτζής
Μείωση αποδόσεων από την απαγόρευση καύσης των καλαμιών
Μείωση της απόδοσης και στο στρέμμα και στον μύλο, εξαιτίας της ανάπτυξης άγριου ρυζιού, που προκαλεί η βαθιά άροση, συνεπεία της απαγόρευσης καύσης καλαμιών, προβλέπει ο Λεωνίδας Κουιμτζής. «Για να σκεπάσεις την καλαμιά», εξηγεί, «οργώνεις πιο βαθιά, άρα βγάζεις καινούργια ζιζάνια από κάτω (όταν λέμε ζιζάνια εννοούμε άγριο ρύζι, κόκκινο ρύζι), και έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα στους παλιούς ορυζώνες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνονται και η ποιότητα και τα κιλά ανά στρέμμα». Ο ίδιος εκτιμά ότι οι αποδόσεις σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να πέσουν από τα 900 κιλά/στρέμμα, που είναι ο μέσος όρος υπό κανονικές συνθήκες, ακόμα και στα 800 κιλά/στρέμμα.